Tinet-i Ademde konmasa eğer sevda-yı aşk
Cenneti bir daneye satmazdı ol dana-yı aşk

Kenz-i mahfiden zuhura geldi eşya la-cerem
Bad-ı hubbiyle temevvüc etdi çün derya-yı aşk

Talib-i didar olup ayılmaya ta haşredek
Kim ki nuş ede ezel bezminde ger sahba-yı aşk

Aşk ü müşg olmaz nihan anı bilir halk-ı cihan
Aşık-ı bi-çareye mümkün müdür ihfa-yı aşk

Bülbülün halin bilenler guş ederler nalesin
Bir gül-i bi-har içündür bunca huy u hay-ı aşk

Aşk-ı Şirin oldu feryadına Ferhad'ın sebep
Ey nice danayı Mecnun eyledi Leyla-yı aşk

Ey Hüdayı halet-i aşkı ne bilsin her meges
Kulle-i Kaf-ı hakikat mürgüdür anka-yı aşk