Ömrüm hitam bulup dosta gidende
Fuzuli yaş döküp el ağlamasın
Ruhum uçup gider ne kalır tende
Dudak ağlamasın dil ağlamasın

Bir vakit geldi mi kalmaz hiçbir kul
Ne bahçe şad olmuş inan ne sümbül
Boşa figan eder biçare bülbül
Bülbül ağlamasın gül ağlamasın

Dostun çağrısına hürmet edilir
Saygın varsa dost şerbeti tadılır
Dost çağrısı dost yoluna gidilir
Teneşir yaş döküp sal ağlamasın

Ruhum bedenime elveda derse
Kabirde melekler sual ederse
Eğer ruhum dost bağına giderse
Ayak ağlamasın yol ağlamasın

Gidecek Dumani dostun yoluna
Çifte melekleri sağı soluna
Yaradan zulmetmez kendi kuluna
Mezarım başında kul ağlamasın